Een van de meisjes in het Children’s Home vertelt… Ze was 14 toen ze door haar moeder erop uit werd gestuurd om noedels te kopen. Toen ze thuis kwam had haar moeder zich verhangen aan het plafond. Vader was binnen enkele weken hertrouwd en zijn nieuwe vrouw had geen zin in de kinderen. Het meisje en haar 3 broertjes en zusjes werden op straat gezet. Ze zijn in verschillende huizen terechtgekomen. Saru (de directrice van het Children’s Home) doet haar best om ervoor te zorgen dat de kinderen elkaar nog wel zien en contact blijven houden.|


In het Children’s Home woont een oude vrouw van ongeveer 67 jaar (gemiddelde leeftijd in Nepal is 62!!!). Ze heeft geen man en kinderen. Ze is beresterk en (vr)eet echt als een bootwerker. Ze doet allerlei klusjes en verzorgt de tuin en bloemen. Zoals alle vrouwen in het opvanghuis krijgt ze onderdak en een klein inkomen. Na jaren kwamen ze er achter dat haar enige familielid – een jongere broer en zijn gezin – haar hadden wijsgemaakt dat Saru (de directrice van het opvanghuis) haar weg zou sturen als ze te oud en zwak zou zijn en dat ze dan alleen haar broer nog zou hebben. Daarom had ze al die jaren haar loon aan haar broer afgestaan! Per direct is besloten dat ze natuurlijk altijd mag blijven, tot haar dood en dat ze haar loon zelf moet houden en dat haar broer het maar even uit moet zoeken maar niet met hààr loon. Van haar eerste loon heeft ze een sieraad voor zichzelf gekocht. Stralend, tandeloos en blij slijt ze haar dagen in het Children’s Home.

307962500_399491522381586_64665567622918630_n

Over ons

© 2023 Created with Royal Elementor Addons