In 2020 hebben we de eerste keer via StichtingIndiraNepal het opvanghuis in Bhaisepati bezocht.
Ondanks dat we voortijdig moesten vertrekken vanwege de Covid uitbraak heeft ons bezoek veel positieve indrukken bij ons achtergelaten en wilden we graag nog een keertje terug.
Lees hier ons verhaal
In 2023 heb ik voor het eerst het opvanghuis in Mahendranagar. Het was een prachtige reis, ik hoop dat je zal genieten van mijn vehaal.
Lees hier mijn verhaal
Het geluk tijdens mijn weken in Nepal zat hem voor de kids en mij in kleine dingen. Uren handklap spelletjes, memory, uno, zingen. Heerlijk om door Saru op sleeptouw te worden genomen om het ingezamelde geld zo goed mogelijk te besteden voor allerlei noodzakelijke dingen waarvan wij niet eens beseffen dat je hiervoor zou moeten sparen. Bij binnenkomst merkte ik dat de wanden wel aan een lik verf toe waren. Met hulp van kinderen en iedereen die er werkt muren een nieuwe look gegeven waardoor het hele huis weer een verfrissende uitstraling kreeg waarvan we allemaal blij werden. Ik ga zeker nog een keer terug, slaapkamers mogen nog opgepimpt worden, het was voor mij een hartverwarmende ervaring. Na 4 weken hebben zij een plek in mijn hart gekregen voor altijd.
Mijn reis was in maart 2019 naar het opvanghuis Bhaisepati. Het is onbeschrijfelijk wat voor warm welkom je krijgt als je bij het Childrens Home aankomt. Voor mij een onvergetelijke herinnering, die ik mijn leven lang zal koesteren.
Lees hier mijn verhaal
De lange vermoeiende reis ben je snel vergeten als je een warm welkom krijgt in het Children’s home. Alle didi’s(= verzorgsters) en kleine kinderen staan met smart op je te wachten. Het maakt niet uit dat je de taal niet spreekt met gebaren kom je een heel eind. s’Middags komen de “oudere” kinderen van school en met hen kun je Engels praten. Het tehuis heeft een streng dagritme doch ademt liefde en harmonie uit. Ze zien en voelen zich als een grote familie die allemaal voor elkaar zorgen en klaarstaan. Het is bijzonder om hier deel van uit te maken. We worden niet alleen als speciale gasten behandeld, (hebben een eigen kamer, kunnen “warm” douchen en er wordt apart voor ons “heerlijk” gekookt) maar worden ook beschouwd als hun familie.
Wij zijn in maart 2019 met ons zessen als Stichting Indira Nepal naar het meisjes-opvanghuis in de regio van Kathmandu geweest.
Ik heb een groot hart voor kinderen. Als leerkracht in het basisonderwijs heb ik ook les gegeven in Moscow en China. Ik werk met passie – waar ook ter wereld – met kinderen en studenten. Zeker als ik kinderleed zie, wil ik niets liever dan daar verandering in aanbrengen.
Lees hier mijn verhaal
Wij zijn in maart 2019 met ons zessen als Stichting Indira Nepal naar het meisjes-opvanghuis in de regio van Kathmandu geweest.
Ik heb een groot hart voor kinderen. Als leerkracht in het basisonderwijs heb ik ook les gegeven in Moscow en China. Ik werk met passie – waar ook ter wereld – met kinderen en studenten. Zeker als ik kinderleed zie wil ik niets liever dan daar verandering in aanbrengen.
We gingen natuurlijk goed voorbereid naar Nepal. Met verschillende acties o.a. het “Verf feest voor Nepal” hadden we geld op gehaald. Dit geld was bestemd om daar een auto te kunnen kopen om de jongste meisjes naar school te kunnen brengen. De afstand van het opvanghuis tot school is te ver om voor 6,7 en 8-jarigen te lopen.
Het inzamelen van kleding was een overweldigende actie. Het was zóveel dat we nog lange tijd erna kleding hebben kunnen opsturen.
Op de basisschool van mijn jongste zoon was er een inzamelactie voor knuffels en buitenspeelgoed. Daarnaast heb ik samen met zijn klas 7/8 een persoonlijke Engelstalige brief geschreven aan de oudste meisjes vanaf 14 jaar.
Dus alle 68 kinderen van 0 t/m 19 jaar kregen een knuffel met eigen naamkaartje en de oudste meisjes vanaf 14 jaar kregen daarbij een persoonlijke brief van een kind uit groep 7/8.
Als je groot groeit in een opvangtehuis in Nepal dan is het een feit dat je de liefde en veiligheid van je ouders moet missen. De liefde die je daar tegenover kunt zetten is persoonlijke aandacht. Liefdevolle aandacht is als je iemand hoort en ziet. Kinderen kunnen elkaar dat meer dan geven en ze verbinden door bijv. een knuffel met hun naam en een persoonlijke brief.
Sinds januari 2017 kom ik (bijna) elk jaar in Nepal om onze kinderen en didi’s te bezoeken.
In eerste instantie als oprichter van de StichtingIndiraNepal maar ook zeker om tijd door te brengen met iedereen, ze zijn me zo dierbaar.
Als vrijwilliger ben ik de enige die ook de jongens in Mahendranagar bezoekt.
Logisch want deze plek is zo lastig te bereiken: vliegen op New Delhi, India. Dan een rit van ongeveer 10-13 uur om naar Mahendranagar te rijden en als je vandaaruit verder gaat naar het meisjeshuis in Bhaisepati is dat een busreis van ongeveer 25-30 uur over een stuk van zo’n 750 km.
Lees hier mijn verhaal
Sinds januari 2017 kom ik (bijna) elk jaar in Nepal om onze kinderen en didi’s te bezoeken.
In eerste instantie als oprichter van de StichtingIndiraNepal maar ook zeker om tijd door te brengen met iedereen, ze zijn me zo dierbaar.
Als vrijwilliger ben ik de enige die ook de jongens in Mahendranagar bezoekt.
Logisch want deze plek is zo lastig te bereiken: vliegen op New Delhi, India. Dan een rit van ongeveer 10-13 uur om naar Mahendranagar te rijden en als je vandaaruit verder gaat naar het meisjeshuis in Bhaisepati is dat een busreis van ongeveer 25-30 uur over een stuk van zo’n 750 km.
De jongens vinden dit erg jammer maar ze begrijpen wel dat niet iedereen in staat is om deze lange reis te ondernemen.
In al die jaren heb ik geleerd dat het zo nodig is dat we onze opvanghuizen voorzien van de broodnodige spullen, maar dat het voor iedereen zeker zo belangrijk is om samen te zijn, herinneringen te maken en te genieten van elkaars aanwezigheid.
En dat doen onze vrijwilligers als geen ander! Een dagje uit organiseren, samen klussen of ergens een kop koffie/thee gaan drinken of met de wat oudere kinderen een cultureel uitstapje ondernemen.
Al is het maar iets kleins, het gaat om de verbinding en het plezier samen.
Dit jaar ben ik met de jongens voor de 2e keer een dag naar een (buiten)zwembad geweest.
We mogen dan de schoolbus lenen en het dansen, zingen en de muziek begint al onderweg. Na het zwemmen gaan we nog ergens eten en een ijsje op de terugweg.
Voor de meeste kinderen is dit hun 1e en enige uitstapje. De vorige keer zei één van hen: ‘thank you Indira, you gave us memories’, dat raakte mij behoorlijk.
Zelf plan ik tussen de beide bezoeken in meestal een paar dagen voor mijzelf, een bezoek aan Kathmandu, Pokhara of iets anders moois dat Nepal te bieden heeft.
Dit jaar was dat het Nationale park Chitwan.
Omdat ik de busreizen vanuit Mahendranagar als witte vrouw alleen niet even prettig vind heb ik 2 van de oudere jongens meegenomen als mijn “bodyguards”.
En wat hebben wij het fantastisch gehad deze 4 dagen!
Voor de jongens was dit hun 1e en enige vakantie ooit, wat hebben zij genoten. En voor mij was dit allemaal zoveel waardevoller om het te delen dan in mijn eentje te gaan.
Graag wil ik benadrukken dat ik, net als elke vrijwilliger, alle kosten zelf betaal.
Van de vliegtickets, tot maaltijden en de uitstapjes die ik maak. Ook voor de 2 jongens die met mij zijn meegereisd heb ik alles betaald.
Uit het diepst van mijn hart kan ik zeggen dat ik hoop dat ik nog tientallen jaren naar ‘onze kinders’ mag reizen!
Namaste.
Bent u nou enthousiast geraakt, maar heeft u nog enkele vragen? Lees hier de antwoorden op de meestgestelde vragen.
Behalve begeleiding vóór je vertrek naar Nepal krijg je ook goede en persoonlijke begeleiding tijdens het vrijwilligerswerk. Je verblijf in Nepal kun je voor een groot deel zelf bepalen. Je verblijft in een sobere kamer in het kindertehuis zelf, eventueel samen met andere vrijwilligers via Stichting Indira Nepal. Je deelt een kamer met een aantal vrijwilligers. Je ontvangt 3 maaltijden per dag en bent ’s avonds vrij. Vrijwilligerswerk in het Children’s Home betekent overdag werken en ’s avonds op tijd naar bed. Het tehuis ligt in een zeer rustige omgeving.
Voor jou als vrijwilliger ligt geen standaard takenlijstje klaar. Eigen initiatief wordt erg op prijs gesteld en dat maakt het voor jou juist leuk en afwisselend. Je kunt bijvoorbeeld helpen met huiswerk, een dag meelopen op 1 van de scholen, Engels met de kinderen oefenen, een sport- en spelprogramma opstarten, helpen bij de verzorging van de baby’s, knutselen, iets repareren of bouwen, spelletjes doen met de kleuters
Deelnamekosten (incl. begeleiding/organisatie): eenmalig € 75.
Kost en inwoning / begeleiding ter plaatse: € 95,- per week.
Inbegrepen:
Niet inbegrepen:
Beide Children’s Homes zijn volkomen legaal en worden gecontroleerd door de Nepalese overheid. Het is veilig om de opvanghuizen te steunen. Wij en de Nepalese overheid garanderen dat je geldelijke bijdrage volledig naar de opvanghuizen gaat. Je draagt absoluut bij aan de verbetering van de huizen en daarmee steun je de situatie in Nepal.
Wil je meer informatie over het vrijwilligerswerk bij een van onze opvanghuizen in Nepal? Vul onderstaand formulier in en we nemen contact met je op. We kunnen je een informatiepakket toesturen en je via e-mail, Skype of Facetime verder informeren. Natuurlijk kunnen we ook een afspraak maken om elkaar persoonlijk te spreken.
© 2023 Created with Royal Elementor Addons